Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
126/349 nic nie muszę, wszystko mogę... Was też to
gubi?

Ja to myślę, mi się wydaje, uważam, by tak się zgubić pisząc jednocześnie :P, że dla mnie rozruch musi współgrać ze mną. W sensie, na siłę robienie czegokolwiek to prosta droga do tego by się sypło, w sensie jeśli emocje nie grają z głową, czyli coś jest nie do końca jak trzeba i dopóki to się nie ustawi wspólnie to już na tyle duża jestem, że wiem, że efekty nie będą - po prostu nie będą. Przy okazji robię się "w konia" funkcjonalnie batami typu prace - na zasadzie jak tam udaje mi się z czymś zdyscyplinować i to przemutuje w taki nawyk, żę stwierdzę wow da się, to to faktycznie już udaje mi się potem realizować w normalnym trybie w jakiś sposób. Tylko do pracy nie mam wymówki tej z emocjami bo wiadomo, człowiek w robocie, to "musi" xD. Czasem emocje trzeba podejść bokiem jak się nie da po dobroci :P

To hasło ja traktuję gdy ktoś coś che ode mnie i mówi musisz. Nie nie, ja mogę jeśli chcę. Dla siebie jestem wymagająca i mówię "musisz"", bo wiem że inaczej polegnę 🙈😊

Myślę że to hasło jest dobre jako punkt wyjścia. Nie muszę ćwiczyć, nie lubię etc podejmuje taka decyzje sama z siebie i np biorę się za jakiś plan typu 12 treningow w miesiącu . Wiadomo zeby to zrealizować potrzebna jest samodyscyplina ale w chwilach slabosci/lenistwa mi pomaga myśl, że to moja decyzja była, że stały za tym jakeis przesłanki. Z drugiej strony wf w szkole- typowy przymus ale za to z ramami stworzonymi przez system... nienawidziłam wtedy ruchu, żadnego. I nie byłam w tym odosobniona...

Na dzień dzisiejszy uważam, że dyscyplina jest wyrazem szacunku do siebie, więc na te "rozleniwiające" hasełka się nie łapię 😁 Ale to jest efekt doświadczenia i poznania siebie. Każdy z nas jest inny i czego innego potrzebuje na różnych etapach, grunt, by samemu czuć zadowolenie 🙂

Ja nie lubię tego hasła. Tak je właśnie traktuję i widzę, że ludzie tak go używają - jako wymówkę. Oczywiście, nic nie muszę. Mogę się położyć na kanapie, oglądać seriale i wpieprzać popcorn. Ale czy tego chcę? Ja je zamieniłam na "Jeżeli chcę... to muszę..." i to jest bardziej adekwatne do rzeczywistości. Bo z jednej strony każe mi się zastanawiać nad tym do czego dążę, co chcę osiągnąć, a z drugiej przypomina, że to wszystko nie zrobi się samo. Ale ludzie wolą proste rozwiązania i skuteczne usprawiedliwienia...

wiesz gdyby na budowie były takie dylematy nasza mieszkaniówka nie ruszyła by z miejsca...są wytyczne, normy i tego trza przestrzegać a potem o ich wypełnieniu meldować na cotygodniowych nasiadówkach z kierownictwem i tak samo jest w odchudzaniu by były postępy trza podobnie postępować i,,,, chudnąć jak kto ma takową potrzebę... powodzenia🙋🏼‍♂️