Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
poległam...

Miałam liczyć kalorie i się sumiennie trzymać diety, ale wczoraj poległam. Było pięknie do popołudnia. Zliczona każda kaloria, dieta idealna. Zachciało mi się chipsów, lodów i czegokolwiek co ma milion kalorii i węgle. Może nie poszłabym po to do sklepu, ale mąż mnie wyciągnął na zakupy i stało się. Znalazłam jednak plusy tej rozpusty. Lody w litrowym pudełku podzielone na trzy osoby nie były aż taką bombą kaloryczną jak mogły, gdybym zjadła to pudełko sama. Chipsów nie kupiłam. Kupiłam za to bitą śmietanę w proszku, a początkowo miał to być krem do tortów zjedzony z biszkoptami, które były w domu. Mniej cukru, mniej chemii, mniej kalorii, a zachcianka na słodkie zaspokojona. Zamiast chipsów zrobiłam sobie frytki w beztłuszczowej frytkownicy, więc tu też- mniej chemii, mniej kalorii.

Waga nie poszybowała, można dalej dietować. Przynajmniej do 11 listopada, kiedy to mąż ma urodziny i będzie banatofee-> tu klik , czyli wszystko mające ciacho :)

Moja radość związana z bieżnią trochę uleciała. Okazuje się, że zegarek nie nalicza kroków w tym rodzaju aktywności. Z naliczaniem spalonych kalorii też sobie nie radzi, choć ten rodzaj treningu jest na liście. Kroki liczę na piechotę, przyjmując że jeden krok ma 0,62km, a średnio idę 1,5 km . Mam nadzieje, że zwiększę z czasem dystans, na razie musi wystarczyć, zwłaszcza że czasem maszeruję dwa razy dziennie. No i przecież w tygodniu mam normalne spacery. Wczoraj 7 tys. kroków w terenie. Bez szału, ale i bez lenistwa na kanapie.

Dziś miałam bezsenną noc, co się niezmiernie rzadko zdarza. Najpierw problem z zaśnięciem, potem chyba tylko płytki sen i kręcenie się od drugiej. Postanowiłam się nie męczyć i wstać. Godz.3.33, waga 66,6. Co dziś jeszcze w takiej ładnej kombinacji będzie:)