Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
bunt...

Wkurzyłam się dziś i zbuntowałam. Tak mi się jakoś nałożyła złość i niesprawiedliwość społeczna. Może hormony zagrały, może od dawna się zbierało… Mąż na zwolnieniu, syn na zwolnieniu, a ja?

A ja mam dogadzać i doglądać, sprzątać, prać i wychodzić z psem gdy wszyscy jeszcze słodko śpią . Kto mi da zwolnienie i zwolni z wszystkiego? 

Obiad sobie robię dopiero po 18stej, bo wcześniej nie mam czasu. Może nie to, że czuję się wściekle głodna, bo łapie w locie czasem cokolwiek wcześniej, ale kurde, gdzie w tym wszystkim jestem ja? 

Generalnie lubię moje życie i zwykle nie mam powodów do narzekań, ale dziś jakby się miarka przebrała. I ulało się…