Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
kryzys...

Miałam dziś jakiś kryzys… Najpierw pojadłam śliwek i źle się poczułam. Mega wzdęcie i ból brzucha. Od razu myśli zaczęły krążyć wokół chorób zagrażających życiu i panika gotowa. Musiałam wziąć hydroxyzynę, żeby odgonić lęki.

Po południu mnie wzięło na słodkie. W zasadzie to chyba poczułam się głodna, ale na myśl przyszły męża ciasteczka, a kawa jeszcze parowała, no to heja słodkie do kawki. Mały plusik, bo nie zjadłam całego opakowania, a jeszcze miałam luz. Potem szybko morwa biała, żeby wyrównać cukier. Chyba marnie działała, bo po jakimś czasie naszła mnie ochota na konkretne jedzonko. Zamarzył mi się makaron z jajkami sadzonymi, duuużo. Było wiec makaronu nie 50, a 60g i jajka trzy, a nie dwa. Całe szczęście, że oczy chcą, a tyłek nie zmieści i nie zjadłam wszystkiego. Pies się ucieszył i skończył za mnie.

Pod wieczór przeogromna chęć spania, bo deszczowo i ciemno, pewnie ciśnienie mi spadło, więc się położyłam na godzinkę. Kolacji nie jadłam, ale się pojawiła ochota na słodkie i już miałam iść po ciasteczka, żeby je skończyć, ale kurcze o 21szej? Nie, za późno. Uratował mnie cukierek mleczny :) Zaraz do spanka, więc już nie nagrzeszę.

Nici więc dziś z liczenia kalorii, a tak się ładnie trzymałam do piętnastej i w ogóle jakieś półtora tygodnia było idealnie. No trudno. Jutro też jest dzień. Oby był grzeczniejszy.