Temat: Dukan 20.09.1010

ooooo jaaaaa pinki    ty to masz zdolności kulinarne. Napatrzeć się nie mogę. Gdyby nie zupka , którą przed chwilę zjadłam chyba sięgnęłabym po coś zakazanego z lodówki. Szkoda, że nie mam gofrownicy.

Pinki moge wpasc na jednego ? oczywiscie goffraa :-) mniam mniam

Befcia dawaj jeszcze są. Za chwilę może być tylko pusty talerz.

Just82 z ta pogoda to prawda łepetyna mnie tak boli ze hej juz bralam 2 tablety ale nic nie przechodzi a mierzylam cisnienie i w normie > Bralam na przeziebienie fervex i cholinex na gardlo bo bez cukru nie wiem czy wolno czy nie ale nie chcialam czekac az trzeba bedzie antybiotyk albo gorzej ale juz mnie tylko w gardelku drapie. Just82 z Ciebie zadna wyrodna matka z Ciebie juz sobie nie dokladaj kochajaca mamulka  Novajulia dziisaj taki dzien jest okropny ze czlowieka  wszystko drazni .U Malej z dnia na dzien bedzie poprawa musisz byc cierpliwa . Dziewczxyny znikam jesc salatke z kurczaka na obiadek potem jade na sklepy bo wyszlo sloneczko i nie sypie gradem wrrr narka buziole pa Trzymajcie sie dukanaaaaaaaaaaaaaaa

Pinki juz ruszam w trase do Gadańska palcem po mapie wrrr ach te gofry nie bede mogla w nocy przez nie spac :-(

pinki podaj prosze przepis na goferki :)

 

Issia proszę bardzo:

gofry dukanowe

 

2 jajka

1 łyzka serka homo (ja dałam jogurt)

3 łyżki zmielonych otrąb

1 łyżka słodziku

0,5 łyżeczki proszku do pieczenia

aromat (ja nie dawałam)

żóltka utrzeć ze słodzikiem dodać serek, otręby, proszek a na koniec ubite białka.

 

SMACZNEGO

dziekuje Pinki jutro sprobuje

No wow pinki dobrze, ze dopiero po śniadaniu otworzyłam forum bo bym monitor zjadła. Pewnie spróbuję. Choć ostatnio jak zrobiłam naleśniki kukurydziane to tak się objadłam że wyrzuty sumienia miałam. Myślę, ze po gofrach też tak będzie.
Ogólnie to od kilku dni mam tak, ze notorycznie bym spała. Just i ja wcale nie czuję się jak wyrodna matka jak na godz walnę się do łóżka. Gorzej, że mam wyrzuty sumienia, że nie pracuję wtedy - ale nie ma tego złego, wieczorkiem nadganiam i to w ciszy i spokoju.
Za ścianą znów dziś wiertarka co doprowadza mnie już do szału - aż się zastanawiam, czy ich do spółdzielni mieszkaniowej nie podkablować. No bo ile można - miesiąc, dwa... a to już trzeci miesiąc się tłuką. Jak wyburzali ścianę to mi się szklanki telepały na suszarce. A było nie było pracuje w domu i nie mam jak się skupić. Buuuuuuuuu.
Przynajmniej, ze za oknem słoneczko... marzy mi się spacer po lesie, ale nie ma kogo zgarnąć do opieki nad Młodą, bo wszyscy przed świętami dostali jakiejś paranoi. Muszę więc spokojnie poczekać do przyszłego tygodnia, żeby wreszcie wyjść zrelaksować się na łonie natury.
Miłego dnia Piękne.

I ja się witam w ten mroźny poranek.