Pamiętnik odchudzania użytkownika:
runbabyrun

Odchudzanie idzie dobrze. Nie chcę zapeszać bo wagę zaktualizuję po pełnym tygodniu ale powolutku coś tam spada. Pewnie woda ale kto by się takimi drobiazgami przejmował :)

Ale odchudzanie idzie łatwiej bo się zauroczyłam. Wpadłam po uszy i na razie żyję tylko tym. Nie potrzebuję spać ani jeść... no ale wmuszam w siebie te fizjologiczne bzdury. 
Mam też nowego powera do treningów bo trzeba się za kilka tygodni wcisnąć w nową kieckę :) 


A dziś #czarnyprotest 
Nie dajmy się! 

Po kolejnej nieprzespanej nocy, po kolejnej butelce wina, po kolejnej wypalonej fajce mówię dość. 

Mam dość użalania się nad sobą. Mam dość samotności i płakania przez ex.

Zbliżają się moje urodziny, kolejne, milionowe. I mówię sobie dość. Zaczynam pisać pamiętnik, być w nim całkowicie szczera i wziąć się za swój tłusty i oklapnięty zadek. 

Za rok, za rok będę szczęśliwa. Będę zgrabna, będę miała znów kontrolę nad swoim życiem i może znów się zakocham. 

W sumie ostatnio coś w tym kierunku drgnęło ale bardzo nieśmiało, bo nieśmiały to jest facet. A ja nie wezmę sprawy w swoje ręce.

W każdym razie na dzień dzisiejszy ważę 61,3kg. Nie jest tak źle jak myślałam. 

Zaczynam jeść regularnie. Zaczynam regularnie chodzić na siłownię. Zaczynam wierzyć w sukces. 

I będzie pięknie. Najważniejsze, że zaczęła się jesień. Najpiękniejsza pora roku.