Temat: z 80 na 60 :))) Zapraszam !!! Ktos chetny ??:))))

Hej, to i ja się dołaczam. Również zaczełam z 80. Mam już 3 kg mniej:)

Ja sie piszę na to! ;) Ważę obecnie 80 kg i chętnie zrzucę jakieś 15 kg, a sama sobie nie radzę. Próbowałam Dukana na którym schudłam do 65 kg, po czym szybko to nadrobiłam. Później dieta Smacznie Dopasowana... poległam. Może w grupie się uda :) Kusi mnie MŻ + troszkę spotru...  Więc do dzieła!!! :)

mamaDamianka..Ty kobieto super teraz masz figurkę...nie piszę ale czesto do Ciebie zaglądam:)

Kiedy ważyłam około 60 kg..(164 cm), potem poszło w góre...około 74 jak zaszłam w ciąze..jak jechałam na porodówkę ważyłam 107 kg !! tak wiem...przytyłam tyle, że aż wstyd... teraz synek ma 4 lata a ja ważę jakieś 78...a było jakieś 3 tyg temu 74 ale znów jest pod 80...nie mam siły, wiecznie sie odchudzam i wiecznie jestem w punkcie wyjscia...kupiłam sobie ciuchy do biegania i co? i leżą...wyjde raz pobiegac potem mam zakwasy i leża...
wiem ze M przeszkadza ze tyle waże..w tamtym roku ani razu nie byłam nad woda z dzieckiem bo jak?? w czym?? w stroju nurka???

ja zaczynałam ponad dwa tygodnie temu z wagą 78.9 więc prawie 80;p Dziś ważę 72.2 ale u mnie zawsze na początku waga spada baaardzo szybko a potem jest problem, szybko schodzi ze mnie woda, to dlatego:( chce zejść do wagi 57kg ale 64 też mnie uszczęśliwi:):)  do dzisiaj byłam na diecie kopenhaskiej 9 dni ale właśnie sie skończyłam bo przed chwilą gotowałam zupę ogórkową i troszkę jej podjadłam;D aż mnie to uszczęśliwiło;p zaraz wsiądę na orbitrek i troszkę poćwiczę żeby odpokutować;)

ja też chcę, jestem w jednej grupie ale jak to już ktoś zauważył ciężko o motywację od osób ważących 55 kg i dążących do 48...
:)

cześć dziewczyny, pozwolicie, że też się przyłączę? :))

i ja jestem chętna

jak myslicie 4 dni jogurty(2 lyzki otrab) + kefiry? musze schudnac do swiat zeby potem moglo mi wrocic i bez wiekszych szkod :) wiem ze to dosyc glupie. wiec waze 83 kg

 

U mnie to było tak:

 * najpierw nastawienie - odpowiednie nastawienie to połowa sukcesu. Dieta nie ma być katorgą, a wręcz przyjemnością - ja to traktowalam jak rozpieszczanie siebie i swojego ciała. Kocham moje ciało, jest cudowne i takie moje ;) niezależnie od tego ie ważę i chcę, zeby mi służyło jak najdłużej, więc muszę o nie dbać, prawda? Po ciąży trochę się rozpędziłam z jedzeniem i tak mi się przytyło do 80kg, to był najwyższy czas, żeby się tego nadbagażu pozbyć. Zaczęłam się odchudzać w styczniu zeszłego roku, bo mi się w końcu w głowie poukładało, że chcę.
* odchudzanie - jako, że ma być dbaniem o moje ciało, to musiało być zdrowe. Dieta MŻ, czasami liczyłam trochę kalorii, edukowałam się, bez głodzenia się, bez katowania, pozwalałam sobie też na trochę słodkości...
*ruch - najpierw troche callanetics, przez jakiś czas 8min. abs, ale ja jestem mało systematyczna i nie umiem się trzymac takich ćwiczeń codziennie. Ale wkręciłam się za to w hula hop, zaczęłam tez jeździć z małym rowerem. Obie te aktywności były strzałem w dziesiatkę.

Praktycznie wszystko, co udało mi się zrzucić, zrzuciłam w pierwszych kilku miesiącach odchudzania. Potem to już trochę huśtawka... Brak czasu - pracę dostałam, studia - okazje do podjadania - święta - niedziele u teściów z dużymi ilościami ciasta - wakacje, więcej ruchu - znowu święta - mania na pieczenie.... Tak to się buja, ale teraz chyba znowu mis ie poukładało w głowie, że chcę dalej chudnąć. Ciągle na spokojnie, bez spinania się, bez wyznaczani terminów - w końcu odchudzanie to przyjemność, a nie katorga, prawda?