Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
nie ma na co czekać...

Miałam zacząć odchudzanie od stycznia, ale nie ma na co czekać. Przez święta trzy kilo na plusie, więc mobilizacja na maksa.

Bez rewolucji w jadłospisie, bo najgorsze co może być, to przygotowana rozpiska i jedzenie tego na co nie ma się ochoty. Takie sposoby już za mną.

Teraz to co się sprawdza, czyli jedynie słuszna dieta... MŻ, czyli mniej żreć i liczyć kalorie. To zawsze działa. Nacisk dodatkowo na ograniczanie węgli.

Menu mam raczej monotonne, ale jak mi coś zasmakuje mogę jeść na okrągło. 

Na śniadanie keto chlebek z dżemem bez cukru. 

Obiady rożne, ale zawsze w środę i niedzielę mięsko z surówką, bez ziemniaków. 

Kolacje to jogurt z owocami/bez bananów/ i z dodatkami typu płatki migdałowe, odżywka białkowa, pyłek pszczeli.

Dziś dzień wyszedł tak:

ŚNIADANIE 329kcal, bo dojadłam bananem/jutro spróbuje się powstrzymać/

OBIAD 560kcal-placki twarogowe z dżemem

KOLACJA 499kcal

i mleczko do kawy 297kcal- z tego nie zrezygnuję

No i aktywność: spacer z psem i na zakupy do Biedronki:5800kroków i 20 minut na bieżni, na której spaliłam ledwo 150kcal, ale dobre i to.

Mam nadzieję, że jutrzejsza poranna waga nie wywoła już palpitacji serca, jak dziś, kiedy zobaczyłam równe 77kg🐷