Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
ZNOWU W PRACY

 Nic mi się nie chce...zwłaszcza rano nie chciało mi się wstać z łóżka, bo zimno i ciemno, a przez ostatni tydzień było tak przyjemnie.
Spałam do 10-ej, cały dzień z małymi przerwami leżałam w łóżeczku i wygrzewałam się, nie robiłam nic... Ale życie... Fajne, ale na krótką metę.
Nie jestem jeszcze całkiem zdrowa, ale myślę, że dzisiaj już wrócę do ćwiczeń, choć wyobrażam sobie, że po tygodniowej przerwie mogę mieć małe albo trochę większe problemy z kondycją i wytrzymałością.
Próbowałam już w sobotę poćwiczyć, ale po 35 minutach odpuściłam , bo zwyczajnie nie miałam sił, a poza tym zadyszka tylko wzmaga u mnie kaszel, ale dzisiaj spróbuję wydłużyć czas ćwiczeń , choć kaszel nadal mnie męczy.

Najfajniejsze jest jednak to, że wcale a wcale nie czuję się głodna. Troszkę schudłam dzięki chorobie, ale o tym już pisała. Bardzo bym chciała utrzymać ten stan i mam szczerą nadzieję, że mi się uda.
Powiem więcej mam zamiar do końca miesiąca jeszcze troszkę schudnąć i wierzę, że tak jak sobie postanowiłam do końca marca osiągnę wagę 65 kg.
Wiem, że to dużo czasu, ale w zeszłym roku też miałam ambitne plany schudnięcia do końca roku, a tu nic i  nic.
Przez 3 miesiące nie schudłam prawie nic. Więc wydawało mi się, że osiągnę swój cel. a tu niespodzianka... nici z tego.
No nie ważne, waga teraz się ruszyła, więc wierzę, że będzie dobrze, a jak będzie dobrze, czyli osiągnę wagę 65 kg, to mogę pomyśleć o gubieniu ewentualnie kolejnych kilogramów  w celu przygotowania się do wakacji.
Ale to w dalszej przyszłości.
A teraz biorę się do pracy... Jeszcze pół dniówki... jak to przeżyć.
Pierwszy dzień po dłuższej nieobecności jest najgorszy...