Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Uszanowanko, piękne panie i panienki!

Nigdy nie byłam dobra w pisaniu pamiętników, chociaż wiem, że powinnam częściej swoje emocje odkrywać. Takie pisanie bardzo pomaga się odstresować i nie będzie to wpis z cyklu "ojej, tak mi źle, jestem brzydka, fuj, let me die". Po prostu... no nie wiem, jakieś luźne spostrzeżenia, brak gifów czy tekstów typowo motywacyjnych. Trochę o mnie i moim 16 dniu diety (to już tyle? ;o )

Postanowiłam rzadziej się ważyć. Co każdy poniedziałek robię sobie check point, bo niedawno zdarzało mi się codziennie włazić na wagę i sikać z tych maleńkich spadków. Jedno ważenie na tydzień będzie wystarczające by uspokoić moją ciekawość :D

Waga ostatnio pokazała mi... 79,5!! :D SIÓDEMECZKA Z PRZODU! Tak bardzo się cieszę! Swój plan odchudzania podzieliłam na system małych kroczków, a za każdy zaliczony etap postanowiłam się nagradzać czymś fajnym. Swoją 80-tkę nagrodziłam zamówieniem z Avonu, muszę pomyśleć c będzie na mojej kochanej 75 ;D

A teraz sobie rozpiszę (w sumie dla siebie głównie) mój niezbyt daleko wybiegający plan odchudzania :D


Postanowiłam nie narzucać sobie zbyt restrykcyjnych terminów, by nie stresować się zbytnio, nie mieć takiej presji, a przede wszystkim - odchudzać się zdrowo. To nie sztuka schudnąć 5kg na głodówce, lepiej chudnąć powoli, a z głową i nie mieć efektu jajo. Mój główny, duży cel oscyluje na koniec wakacji tego roku, więc... mam czas i wykorzystam go jak najlepiej, jeszcze nigdy nie byłam tak zmotywowana.

Zauważyłam w sobie dobre nawyki. Jem mniej, zdrowiej, przegryzę czasami jakiegoś cukierka, albo kotleta w panierce, ale ćwiczę w domu po 1,5 - 2h aerobiku, dzięki któremu naprawdę się pocę. Nie ciągnie mnie tak do słodyczy, potrafię się opanować. Zawsze myślałam, że jestem jakiś słodyczoholikiem, jednak... dzisiaj nastąpił jakiś przełom. Przyjaciółka w szkole jadła obok mnie Grześka Toffie, a ja patrząc na tego wafelka czułam... małe obrzydzenie. Poważnie, wyobraziłam sobie jak mdląco słodkie to musi być, jak idzie w biodra. Z pewnością nie chciałabym go tknąć kijem. Podobnie było z kawą zamawianą z automatu. Przez przypadek wzięłam z cukrem i nie mogłam jej pić. Po prostu była zbyt słodka i po dwóch - trzech łykach oddałam ją przyjaciółce. Fuj. To samo mam z wszystkimi ziemniaczkami obficie polewanych tłuszczykiem itp.

Grzech jednak ciężki wczoraj był! Zjadłam 6 kostek ptasiego mleczka (kalori tak dużo, wow). Po prostu nie mogłam się opanować, bo bardzo rzadko jem tego typu słodycze. Zawsze szkoda mi na to kasy, a tym razem mamusia jak na złość coś takiego do domu ze sklepu przyniosła. Obżarłam się, miałam ogromne wyrzuty sumienia i nie było tak smaczne jak sądziłam. Po prostu mnie mdliło, nic specjalnego i już po to nie sięgnę ;) Jak się okazało, była to dla mnie mała lekcja. Za karę ćwiczyłam godzinę dłużej z pokurwioną instruktorką i po wszystkim nie miałam siły nawet się odzywać, haha :D

Wczoraj miałam mały dołek. Szczerze powiedziawszy włączyłam zamulającą muzykę i ryczałam sobie tak trochę. Prywatne sprawy dość mocno dobijają, a demony przeszłości ranią najdotkliwiej.
No ale podobno co nas nie zabije to nas wzmocni!

Generalnie to czuję się lepiej na diecie. Mam świadomość że chudnę, czuję się coraz lepiej ze swoim ciałem i zaczynam odczuwać luźność w spodniach, sweterkach, które dotychczas były opięte. Spadku kilogramów życzę i miłego wieczoru, dziewczynki!