Wieczór dziś długi, mała śpi od 19.20 a ja czytam oglądam chłonę metamorfozy innych osób ... Czuje przez ten brak cyklicznych tyg spadków że powoli zatraca mi się wiarą czy ujrzę kolejny spadek... Wierzę ale nie dowierzam a czas się dłuży i mimo dużego optymizmu gdzieś we mnie wiem że daleka droga do tych dwóch cyfer.. Na zewnątrz się uśmiecham mówię dam radę a przychodzi wieczór i rozmieniam to na drobne czy waga spadnie czy nie spadnie.. czy deficyt odpowiedni.. Takie myślenie bierze się stąd że nie ma cotygodniowych zmian na wadze tylko te skoki naprawdę dużo cierpliwości trzeba mieć i zapału.
Naogladalam się na chwilę wystarczy do podniesienia zapału... Efekty u siebie widzę ... Ale jeszcze 35 kg do zrzucenia... Jak to przeliczyć na wytrwałość i upór nie wiem.. będę się starać odwrotu nie ma...ale w każdym dniu ćwiczę sama siebie że to mi wolno to nie wolno... Że trzeba tak bo tylko wtedy będzie może zmiana cyfry... Ale nikt nie mówi że droga zrzucenia 55 kg jest prosta ... Jest długa i wymagająca... Będę się starać i trwać w deficycie ....
